Teveccühünüz Efendim…
Kendimden nefret ediyorum. Evet, yanlış duymadınız, kendimden nefret ediyorum ve hatta aynada kendimi görmeye bile tahammül edemiyorum. Sokaklarda yürürken, karşı kaldırımdan, aralarına girmek istediğim insanlar geliyor, ama ben kendimden utandığım için kaldırım değiştiriyorum. Sevgi mi, aşk mı… Onlar da ne? Benim bunlara hiçbir zaman hakkım…
In God We Trust
Her şey, 29 Mayıs 2000 gecesi ev sahibimin aramasıyla başlamıştı: “Evi satmayı düşünüyorum, boşaltın lütfen” dedi telefonda bana. Donakalmıştım ve ardından gelecek olaylar dizisi, bana hayatımın belki de en zorlandığım günlerini yaşatırken, bir yandan da koca bir deneme içine girecektim. Bu denemenin sonucunda çok büyük…
Karanlık…
Bunun anlatması uzun ve zor bir hikaye olduğunu biliyorum, aslında yaşadıklarımı aktarırken bir sürü şey ortaya dökülecek ve dökülmesi de lazım. Sanırım bu insanoğlunun en derin korkularıyla, reddettiği bilinçaltıyla ve belki de geçmiş yaşamlarıyla bağlantılı… Başlıyorum… Herşey 1 hafta önce başladı sanırım, Mersin’de caddede yürüyüp…
Varolmak
Az önce içime bir sıkıntı girdi ve dışarı çıktım. Dışardayken sürekli şunu sorguluyordum kendi içimde “VAROLMAK” nasıl birşey, daha doğrusu varolduğunu yaşayıp, hissetmek nasıl birşey? Bugüne kadar hep hedeflerim oldu benim ve hep bu hedeflere ulaşmak için çabaladım durdum. Hedeflerimi elde ettiğimde ise yeni hedefler…
Ben… :)
Ben, Bu evrene tüm varlığımı akıtan ve onu tüm varlığımla dolduran ben; Ben, Doğadaki herşeye hayat veren ben; Ben, Evrenleri döndüren, varolan herşeye varlığını üfleyen,gelmiş geçmiş gelecek ve herşey olan ben; Tüm varlığımla sizinleyimleyim artık, beni hissedeceksiniz emin olun. Her ne kadar gelişim biraz zorlu olsa da ve…
Huzur İstiyorum…
Bu konuları hep ileri düzey bilgi olarak nitelendirmiştim, hatta bunlarla ilgilenenleri de yüksek titreşimli insanlar olarak… Şu anda ne yüksek titreşim var, ne alçak. Ne beyaz var, ne siyah, ne de gri. Hatta bunları kelimelere dökmeye çalışmak bile boş kalıyor…. Site, master tez önerisi vs….
Ya Kıyamet Böyle Birşey ise…
Bundan 1 sene önce inanılmaz güzel bir rüya görmüştüm. Bu rüyayı aktarmak istiyorum sizlere… Deniz kenarında bir partideyiz. Yaklaşık 20-25 kişi falan var. Birden denizin içinden muazzam büyüklükte meşaleler yükseliyor. Her biri yaklaşık 200-300 metre boyunda ve en az 20 metre kalınlığında meşaleler bunlar ve bir…
Yolculuk
“Az önce ölümümü gördüm” başlıklı yazının devamı olarak yazdığım ve hayatımın çok zorlandığım bir döneminde Tanrı’yı nasıl yanımda hissettiğimi anlatan bir yazı. Yol arkadaşım bugün kafasını koltuğundan kaldırdı ve birkaç gündür ilk defa gittiğimiz yola baktı. Kırgınlığı ve yaşadığı yorgunluk sanırım azalıyordu yavaş yavaş. Son…
Benim Kıyametim
Kıyamet, “kıyam etmek”, “kıyam etmek” ise uykudan uyanmak anlamına gelir. Gerçek kıyameti insan önce kendi içinde yaşar. Bu da insanın, hayatın aslında öğretildiğinden ve algıladığından daha fazla olduğunu farketmesiyle başlar. Tanrı’nın kendisi ve etrafında ki herşey olduğunu ve BiR olduğunu idrak eder ve esas yolculuk…
Az Önce Ölümümü Gördüm
Kasım ayında kız arkadaşımdan ayrıldıktan sonra, ayrılık acısını çok ağır biçimde tadarken gördüğüm bir vizyon üzerine yazdığım bir yazı… Bugün çok ama çok ağladım. Haftaların birikimi boşalıyor sanırım bende ve yaşadığım yoğun kırgınlığın da. Kendimi bıraktım öylece ve bir arabanın içinde olduğumu gördüm. Arabayı tanrı…
Tanrı’yla Minik Bir Sohbet
Çok özel bir gecenin sonunda yazdığım ve benim için dönüm noktası olan bir yazı. Ey Tanrım,Aslında sana “sevgili tanrım” demem daha doğru olur ama bu gece son kez çocukluğumdan beri bana öğretilen göklerdeki tanrı gibi hitap etmek istiyorum sana. Biliyorum ki artık sen benim için…
