En doğru şeyler, en yanlış şeylerin içinde saklıdır.
EN DOĞRU ŞEYİ , EN DOĞRU KİŞİ ANLAR.
BU YÜZDEN YANLIŞ ŞEYLERİN İÇİNDE SAKLIDIR.
EN YANLIŞ ŞEYİN İÇİNDE EN DOĞRU ŞEYİN OLDUĞUNU BİLEN İNSANLAR VARDIR.
ONU AÇAR AMA GÖREMEZLER.
EN KARANLIK , EN AYDINLIĞI SAKLAR.
(……………..)
Cömertlikte ve yardım etmede akar su gibi ol,
Şefkat ve merhamette güneş gibi ol,
Başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol..
Hiddet ve asabiyette ölü gibi ol,
Tevazu ve alçakgönüllülükte toprak gibi ol,
Hoşgörülülükte deniz gibi ol,
Ya olduğun gibi görün,
Ya göründüğün gibi ol….
Mevlana
Aydınlanma, bir ruhun bütün kabuklarından sıyrılmasıdır.
Aydınlanma, ruhun özüne doğru yaptığı yolculuktur.
Aydınlanma, içimizdeki tüm gerçeğe varmaktır,
İçimizdeki gerçek O’nun sevgisi ve bilgisidir.
(……………..)
Taş olarak ölmüştüm, bitki oldum.
Bitki olarak öldüm ve hayvan oldum.
Hayvan olarak öldüm, o zaman insan oldum.
Öyleyse ölümden korkmak niye?
Hiçbir sefer kötüye dönüştüğüm,
yada alçaldığım görüldü mü?
Birgün insan olarak ölüp,
ışıktan bir yaratık,
rüyaların meleği olacağım.
Fakat yolum devam edecek,
Allah’tan başka her şey kaybolacak.
Hiç kimsenin görüp duymadığı birşey olacağım.
Yıldızların üstünde bir yıldız olup,
doğum ve ölüm üzerinde parlayacağım.
Mevlana
Ve yüce Budha dedi ki:
‘‘Ne bildirilenlere yalnızca bildirildi diye, ne hadislere yalnızca saygın
geçmişlerinden dolayı, ne yalnızca söylentiden ibaret olan söylentilere, ne
yalnızca bilge kişiler yazdı diye bilge kişilerin eserlerine, ne bir
esinlenme anımızda bize melekler tarafından iletildiğine inanmaya eğilimli
olduğumuz hayallere, ne keyfi varsayımlardan çıkarılan sonuçlara, ne
mantıksal-nedensel bir ilişki mevcutmuş gibi görünen şeylere, ne de
öğretmenlerimizin ve rehberlerimizin salt otoritesine inanmalıyız.
Ama eğer bir yazı, öğreti ya da bildirilen mesaj idrak eden aklımız
tarafından onaylanmışsa, o zaman ona inanmalıyız.’’
Sonunda da şöyle özetledi: ‘İşte bu nedenle ben size, yalnızca duyduğunuza
inanmamayı, aksine, idrakine vararak inanmayı ve bunun yüklediği tüm
sorumluluğu üstlenerek davranmayı öğrettim.
(Kaynak: H.P.Blavatsky, Gizli öğreti, III, Cilt, S. 401)