Geçenlerde yine bir çalışma esnasında çekilmiş görüntüler düştü önüme. Katılımcı kendisini tam teslim etmiş, öyle bir huşu anında ki, çalışmayı yaptıran ise o anı çekmiş çat diye koymuş instagrama. İçime büyük bir kızgınlık doldu, hissediyorum ki bu kızgınlık bana ait değil başka yerlerden geliyor.
Sevgili yolcular,
Yolunuzda yürürken yaptığınız ibadetlerin böyle anları çok mahremdir. Sizinle içinizdeki o saf varoluş ile kavuşum anınızdır. Bir nevi ilahiyat ile olan sevişmenizdir. Şimdi birisi gelip de böyle bir anınızı çekip koyarsa ne hissedersiniz bir düşünün. Siz o kişiye güveniyorsunuz, ruhunuzun en mahrem anını açıyorsunuz; ama o kişi bir sonraki seferde daha fazla müşteri çekmek isteyen günlük seferci tekne kaptanı misali sizin o anınızı çekip “Bakın bize gelirseniz böylesini yaşarsınız” alt mesajıyla sosyal medyaya koyuyor. Buna izin vermiş bile olsanız, neye izin verdiğinizi fark edin. Sevgilinizle öpüşüyorsunuz, sevişiyorsunuz aşkla kendinizden geçmişsiniz ve bir bakıyorsunuz o anınız internette. Nasıl hissedersiniz?
Herkesin razı olduğu ve sizin de zaten paylaşılacağını bildiğiniz fotolar elbette bunun dışında…
Keza öğrencilerinin mahremiyetine hassasiyet gösteren nice hocalar, ustalar var. Hepsine selam olsun.
Yolculukta mahremiyetimiz o kadar önemli ki… Üzerine daha nice şeyler yazılabilir. Ama önce bir yerden başlamak gerekiyor…
