İstemiyorum resimlerini,
Çünkü putlaştırıyorlar seni.
Ve her put bilirsin zaten,
Uzaklaştırır insanı asıl olandan.
İstemiyorum devrimlerini duymak daha fazla;
Onlar ki bugüne kadar,
Boy boy anlatılan ve hikayemsi…
Hele biri var ki Harf Devrimi,
Sen bir tahtanın önünde, Latin Harflerini gösterirken…
Oysa sadece bir soru yeterdi,
Eğer isteniyorduysa
Düşünen Türk Genci yetiştirmek:
“Harf Devrimi kimlerin gücünü elinden aldı, ey Genç?”
İşte o gruptur ki, eninde sonunda,
Cumhuriyeti tehlikeye sokacak olan,
Ve laikliği.
Ki onlar, sakın unutma;
Laiklik sayesinde yükselecekler.
O sebeple Türk Genci,
Sana ezberletilen devrimleri hatırlaman değildir önemli olan,
Sor kendine sebebini devrimlerin,
Ve sor her bir devrim,
Olmasıyla kimleri yerinden etti?
Ki onlar içte ve dışta her şeyi yapacaklar,
Gücü elde etmek için yeniden.
Ve sor her Devrim, ey Genç
Neden korunasıdır?
Sor acaba herhangi biri var mıdır ki,
Milletin tamamının hayrına olmasın?
Sor ve sor ve yine sor…
Çünkü şüpheye düşeceğin,
Doğru olmayan,
İşe yaramayan,
Akla yatmayan,
Kalbe dokunmayan,
Hiçbir şey bulamayacaksın onlarda.
İşte sevgili Atam,
Fark ettiğimden beri
Sorgulamanın gücünü
Ki özgürleştiren,
Ve cehaletin
Ki öldüren,
Resimlerin gerekli değil bana,
Ve istemiyorum ezberletilmiş şekliyle devrimlerini…
Biliyorum ki ruhumun ihtiyacı
Sorgulayan bir akıl,
Hazmedilmiş ve yaşanan Devrimlerin
Cesaret ve metanet
Birde kalbimde ebedi yerindir.
72. yılında,
Ruh’un Şad ve rahat olsun.
Emanet ettiğin Cumhuriyet,
Emin ellerdedir,
Ve hala uğruna can verilesidir.
