Bütün tarih boyunca diğerini önce çaresiz sonra köle kılan parçalarım, sizi bir de yurt yangınında gördüm ya, artık dönüşebilirsiniz.
Ebeveynler çocuklarını oraya bırakmasa yurt olarak kullanılan bu yeri işleten, oraya yetki veren, izinle resmileştiren yerler de bir daha düşünmek zorunda kalırlardı değil mi?
Peki o ebeveynler göz bebeklerini oraya nasıl ve neden vermişler?
Bu kişiler içimdeki hangi parçayı yansıtıyorlar?
Benim içimde bu parçalar varsa bu parçalar dünya üzerinde kaç kişiye yansımış durumda?
Israrla Afganistan’a, İran’a benzemek için yırtınmamı seçmeme ve bunu bütün ülkeye yansıtmama sebep olan nedir?
Karanlıktan beslenen kaç parçaya sahibim?
Karanlıktan yararlanarak yaydığı ışığın daha parlak görünmesine sevinen kaç parçam var?
Henüz dünya okulunun “karanlıkta ışık aramak” sınıfında olan parçalarımı “ışığı ışıkla güçlendirerek daha fazla katkı sağlamYı” öğrenme sınıfına yükseltmek için hangi zihin, bilinç, enerji, alan ve/veya ışık olabilirim?
Işığı bırakıp karanlığa odaklanan bütün parçalarım POCaPOD
*****
Düşünüyorum…
Yangından sonra yazılanlardan kaç tanesi lanet ve bela söylemleri ile dolu. Kime okunuyor bu lanet ve belalar? Sorumlulara!
Peki nasıl vuku bulacak? Mesela sakat kalsa sorumlulardan biri ve bu da tam da ihmalkarlıkla ölümüne sebep olduğu çocuklarınki gibi bir başkasının ihmali nedeniyle çıkan yangında olsa? Lanet, bela okuyan da bu olana ve sonuçlarına ortak olmayacak mı?
Bir başkası bu ihmali görüp bunun o lanet, bela okunmasının bir sonucu olabileceğini ya da sistemsel dengenin “bunu yapmıştın/böyle bir şeye sebep olmuştun, al bakalım sonuçlarını sen de deneyimle” demeye çalıştığını anlatmak adına bilgi verse, sakatlanan da buna üzülen de tepki vermeyecek mi? Hatta bunu söyleyene lanet bela okuyanlar olmayacak mı?
İçimize bakalım, sorumluluk alalım, dönüşelim…
*****
O kadar kızgınız ki ölüme, ölene, ölenin ölme şekline, orada canlı kalanların travmaları hakkında tek söz edilmiyor.
Asıl soru; Bu deneyimden ne öğrendiklerini bilemeyen onca küçük kız yaşadıkları travmayı, belki ailelerinden daha çok şey paylaştıkları arkadaşlarını yitirmenin acısını nasıl atlatacaklar.
İçimin kendisini bu çocuklarda acı/travma kalıntısı olarak ifade eden parçaları özür diliyorum, lütfen beni bağışlayın, teşekkür ediyorum, sizi seviyorum.
Şimdi ve burada bütün acılarım, oraya buraya saçılmış acı çemberlerim ve bağlı bütün unsurları godzilyon kez ışık ve sevgiyle yıkarak yaratımlarını iptal ediyorum.
RaWGaBPOC&PODA9SBaB
*****
Allah anne babalarına sabırlar versin diyenlerimiz vardı, ben de asıl biz “o ebeveynler neden çocuklarını oraya veriyorlar bunu araştıralım” diye yırtınıyordum ya!
Yıllar önce söyledim, bizde anneler “evladım şehit olacak, cennete gidecek, bize de ahirette şefaat sağlayacak” demeyi bırakmadıkça bu ülkede savaş bitmez” diye. Çok insan bana çok kızdı, hala da söylediğimde kızıyorlar.
Çok kızan bir arkadaşım bir dizimde şehit annesi temsilcisi oldu. Ne kendisinin ne olduğunu biliyordu ve ne de karşısındakinin ölüm olduğunu. Oğlunun temsilcisi olan kişiyi aldı, ölümün kucağına doğru savurdu ve “al senin olsun, kurtulsun” diye fırlattı. Sonra ona durumu açıkladığımda bana kızmaktansa içindeki şehitlik kavramını dönüştürmeye çabalamanın uygun olacağını anladı.
Sistem böyle çalışıyor. Siz bir talepte bulunuyorsunuz ve o da sizin talebinizi gerçekleştiriyor. Ülkemizde cahil bıraktığımız (cehaletten kastım okuma yazmayı bilmek değil, okula gitmek de değil, hayata bakış açılarında dönüşüm yaratabilecek kadar derinlemesine düşünebilme yetisini elinden almak) anneler çocukları için bilinçli ya da bilinçsiz olarak şehitlik mertebesi diliyorlar, sistem de “peki” diyor. Sonrasında o ailelere buna rıza gösteren veya bu durumdan öğrenmek istediği olan ruhlardan çocuk(lar) geliyor ve zamanı geldiğinde de şehit oluyorlar
Hepimizin hemen, şimdi ve burada bunu tam olarak anlayabilmemiz için hangi sonsuz ve sınırsız olasılıklara sahibim? Hangi seçim olursam bu hemen şimdi ve burada anlaşılan bir gerçekliğe kavuşur? Hangi bilinç olursam bütün anneler çocukları için ölüm yerine etkin ve edimleriyle cennet sağlayacak bir yaşam dileyebilir? BEN oyum…
Şehitlikten cennet uman parçalarım sizi de gördüm ve godzilyon kez ışık ve sevgiyle yıkayarak yaratımınızı iptal ediyorum. POC&POD
