Matematiğin erkeksiliği teorik kısmındadır. Uzay geometrisi, cebir, ispat bekleyen teoremler ya da formüllerin sığmadığı tahtalar erkekadamlara daha uygun konulardır. Dünya varlıklarından ve gerçeklerinden kopabilmeyi, uykusuz gece baygınlıklarından doğru olabilecek bir fikirin alarmıyla ayılabilmeyi, kariyerist bir adanmayı ve biraz daha egosantrik bir yaşamı gerektirdiği için erkekadamlara daha uygun bir meşgaledir teorik matematik.
Pratik matematik, yani, klasik ve analitik geometri, trigonometri, aritmetik, ve dört işlem kullanılan bölümü ise çok kadınsıdır. Daha dünyevi, ayakları yere sağlam basan, keskin ve tartışılmaz sonuçlar bir yana, yolun estetik değerinin doğru sonuç kadar prim yapabildiği, nispeten daha rahat bir mesai gerektirir.
Matematiği seven insanlar, cinsiyetleri ne olursa olsun, dünyanın bilim dışı konularını matematik ilişkilerle açıklamayı da severler. Yazarın hobilerinden biri olan – ve tüm kalbiyle inandığı- numerolojik analizlerden bahsetmiyorum, ya da sayıların sembolik değerlerinin kullanıldığı ezoterik bazı öğretilerden. Bahsettiğim, matematiğin evrensel diliyle insana ve dünyaya ait sosyal problemlerin çözülmeye çalışılması gayreti. Sosyal değişkenlerin matematik kodlarıyla basite indirgenip, başka bir perspektiften incelenmesi.
Şimdi yazının başlığına dönelim: 2K +1. K formülasyonlarda kullanılan meşhur bir sabit sayıdır. Genelde tam sayı olup, büyük çoğunlukla da doğal bir sayıdır. 1, 2, 3,4 gibi. K=1 olduğunda, 2K + 1= 3, K=2 olduğunda, 2K + 1= 5, K=3 olunca, 2K + 1= 7 olur. Ve bu böyle gider. Nasıl gittiğini başka bir yoldan bulmak için, 1’den başlayarak ikişer ikişer saymanız yeterli olur. Pekiyi bu formül neyi açıklamak için gerekli olabilir? Yalnızlığı mı? Siz yazıyı mı, benim aklımı mı okuyorsunuz? Evet, 2K + 1, yalnız erkekadam ve hanımkadınların, çiftlerden oluşan bir gruptaki mutlak yalnızlığını sembolize eden bir formül. İki kişinin yanındaki üçüncülük, iki çiftin yanındaki beşincilik vs. vs.
Genellikle insanların çift olma dışında pek de sosyalize olmadığı yaşlar ve sosyal koşullarda, 2K + 1 olmak hüzünlü bir derstir insana. Herkesin, o anda kavga ediyor bile olsalar bir sevgilisinin, ya da potansiyel sevgilisinin olduğu bir ortamda, sizinle lütfen ilgilenip ilgilenmediği belli olmayan insanları, sizinle ilgilenmeye devam etmelerini sağlayabilmek için, elinizden gelen bütün gayretle eğlendirmeye çalışmak, dışarıdan olduğu kadar, içeriden de hüzünlüdür. İnsanların sizinle ilgilenmemeleri nispi bir özgürlük sağlasa da, ve ortamda bir çok eğlence öğesi bile olsa, 2K +1 olmanın psikolojik şartlanmaları, sizi o anda en azından bakışabileceğiniz bir sevgili adayı bulmak konusunda daha büyük bir baskıya alır. Meşrebinize göre, alkole ya da trajik öz-merhamet yolculuklarına saklanır, eğer gerçekten cevap veren bir çift göz yakalayamazsanız, ya da saklanmaktan sıkılınca, daha önce pek de kaale almadığınız, sizin gözlerinizden cevap arayan gözlere razı olursunuz. O da yoksa, 2K +1 olmanın dayanılmaz ağırlığı kaplar içinizi. Ya K’ların birini ya da hepsini hedefleyen bir “ben mutluluğunuzu paylaşamıyorum, mutsuzum, bunu paylaşalım, siz de mutsuz olun” güdüsüyle, saldırmak, ağlamak, gitmek son olarak, 2K’lardan -çiftlerden- birini bozmaya -büyük 2K’yı, iki küçük K’ya bölmek- çalışmak gibi bir yola girersiniz. Ya da olgun davranır, mutsuzluğunuzu bireysel olarak yaşar, ve yalnız kalana kadar ağlamamayı başarırısınız.
2K +1’in en iyi senaryosu ise şöyle: Tercihen yeni ve biraz üzüntülü bitmiş bir ilişki sonrası, sizi eğlendirmek için, çiftlerden oluşan bir arkadaş grubu, nazlanmanıza, “hazır değilim” yalanlarınıza, “başkaları tarafından hala beğeniliyor muyum?” endişelerinize rağmen, siz zorla dışarı çıkarırlar. Yine tercihen, eski sosyal çevrenizin -hani sizi eski sevgilinizle görmeye alışmış, ve sizi beğenip de başınız bağlı olduğu için yaklaşamayan sevgili adaylarının bolca – bulunduğu bir ortama götürürler. Hatta çok daha iyisi, sizinle tanıştırmak üzere çok sayıda aday adayı çağırırlar yanınıza. 2K + 1 olduğunuzu unutmak üzeresinizdir. Baştaki endişeler, sizin Mr. Hyde’a dönüştüğünüz hız ve ölçüde, yüksek iştahlı bir iktidar güdüsüne dönüşür. Basit bir 2K parçası olmadığınıza mutlusunuzdur. Bağımsız hissedersiniz kendinizi artık, yalnız hissetmezsiniz. Bu noktadan sonra, yazının ana fikrinden kopup, sorunları matematik yerine coşkularınızı takip ederek çözersiniz.
Bir süre sonra, yaşlar ilerleyince, 2K + 1 formülü istisnaya dönüşür. Çünkü evliler evlilerle, o yaşa kadar evlenememiş bekar hanımkadınlar da, o yaşa kadar evlenmemeyi başarmış bekar erkekadamlarla birlikte olmayı tercih ederler. Evlilerin durumu, bekar konulara uzaklaşmaları, binbir zahmetle edindikleri eşlerini bekar tehditlerden koruma güdüleri, ve elbette, cinsel ve duygusal ihtiyaçlarının çok daha kolay karşılanabilmesi gibi nedenler nedeniyle kolay anlaşılır. O yaşa kadar evlenmeme parantezindeki -matematik formüller- bekarların durumu ise iki türlüdür. Çiftlerin ağırlıkta olduğu daha genç yaştakiler, teklerin ağırlıkta olduğu daha “o yaştaki” bekarlar. Birinci grupta 2K + 1 hissi çok azalmakla beraber sürer. Çünkü yalnız olanların sayısı çok artmıştır. Burada formülü şu hale getirebiliriz: 2K + L. İkinci grupta, grup neredeyse tamamen çift olmayan bekarlardan oluştuğundan, formül bozulur, anlamını kaybeder.
Pekiyi sayın yazar, neden doğrudan “K bir çift sayıdır, çiftleri temsil eder, ve yalnızlığın formülü K + 1’dir” demediniz? Sayın okur, çünkü kendisini +1 durumunda hisseden her yalnıza bir mesaj vermek istedim. Evet yalnızsınız, ama 2K olarak değil, 1 olarak tanımlanıyorsunuz. Varoluşunuzu, özelliğinizi, öznelliğinizi, özerkliğinizi hissedin. Bir çiftin, varoluşunu, o çiftin çift olarak geliştirdiği ortak kimliğin içinde eritmek zorunda değilsiniz. Tekilsiniz. Sadece siz. Paşa gönlünüzün istediği gibisiniz. 1 ve zaten bütünsünüz. Kendini başka bir insanla bütünlemek, bir K’ya dönüşmek, ve 2. K’yı bulmak en insani güdülerden biri. Ama 1 olmayı unutmadan. Bir şey daha, matematiği sevin, o da sizi sevsin.