“Savaşa Hayır!” değil, “Barışa Evet!”…
İlkinde evrene diyoruz ki savaşı reddediyorum, enerjimi bu yönde kullanacam. Canım evren de diyor ki, peki tamam da o zaman Yaradan’ın ruhuna üflediği olan sen, neyi yaratacaksın? Yanıt, savaşa hayır yine. O zaman enerji akamıyor, tıkanıyor kalıyor. Bir nehrin önüne set çekmek gibi. Sen reddederek o nehrin önüne engel çekiyorsun aslında. Bu da başka bir türlü savaş. Sen akışla savaşarak, nasıl savaşı yok edebilirsin ki. En baştan kendin savaşıyorsun. Enerji de savaşa yönlenip duruyor… Sigaraya Hayır! deyince vurgu sigaraya oluyor ve sigara enerjisi güçleniyor. “Ayrımcılığa Hayır!” dediğinde de ayrımcılık güçleniyor… Hayır! denilen her şey için geçerli bu. Halbuki “Barışa Evet!”, “Sağlıklı Nefes almaya Evet!”, “Bütünleşmeye Evet!” dediğinde, nehrin sularını akıtıp tarlalarını coşturabiliyorsun evrensel enerjiyle… Neyi yaratacaksın? sorusuna da evrensel bilincin yanıtın var artık: Barışı, sağlığı, bolluğu, bereketi, şifayı, birliği, bütünlüğü…
Bu yüzden, Barışa EVET!… 🙂
