Zor bir dengedir.
Sadece güçlü, sadece müşfik, ya da sadece adil olmak da zordur.
Bunların ikili kombinasyonları, güçlü-müşfik, güçlü-adil, adil-müşfik, biraz daha zordur.
Ama güçlüyken müşfik ve adil olmak en zor derslerden biridir.
Çünkü herkes, güçten ve şefkatten, adil olmayan paylar talep eder.
Kimse adaletinizi adil bulmaz.
Herkes gücünüzden şikayet eder, ama herkes o gücü sadece kendi yanında ister.
Kimseyi mutlu edemeden, herkesi mutlu etmeye çalışmak paradoksundan çıkamazsınız.
Anlamanız gereken şudur.
İnsanlar adalet peşinde filan değildir.
Kendi paylarını maksimize etmek isterler.
O zaman siz de, bütün denklemlerinize kendinizi de koyun.
Güçlü ve müşfik olmanın en iyi ve en kötü yanı yalnızlık kısmıdır.
Düşünün ki, müdananız yok, çok özgürsünüz ama sadece başkalarına adilce dağıtabilmek için bile kendi gücünüze ve kendi şefkatinize ihtiyacınız var.
Molalar ve teneffüsler alın, o molalarda kendinize güç ve şefkat verin.
Cebinizde biriksin ki, dağıtabilin.
Sizi yine de adil bulmayacaklar.
On tefin önünde ayrı ayrı oynamak, dokuz körün tek asası olmak, ya da zaman yönetimi.
Zor bir dengedir, ama hizmet budur…
