Hayata rekabet ile başladık. Milyonlarca spermden yumurtaya ulaşabilen çok azından biriydik. Sonra yumurtanın bizi seçmesini bekledik. O da dedi ki tek bir şartla…
Ve biz o şarta uyup da kuyruğunu bırakabilen spermdik.
Elbette ki o spermi seçen yumurta da…
Seçen de bizdik, seçilen de…
Hangi ara ne oldu da o daha en başta bıraktığımız kuyruklarımızı elimize aldık da yerine yerleştirmeye çalışıyoruz? Hatta neredeyse enerjimizin çoğunu artık orada olmayan o kuyruğa harcıyoruz?
Kimimiz bırakmaya çalışıyor yeniden, kimimiz kuyruğa giriyor kuyrukluların önünde, kimimiz seçilmek için yalvarıyor, kimimiz de sadece seçen olmanın derdinde…
Halbuki aradığımız, arzu ettiğimiz, duasında olduğumuz yanıt daha hikayenin en başında bizimleymiş de haberimiz yokmuş.
Böyledir ya dünyayı gezer dolaşırsın da yanıt başladığın yerdedir. Bizimkisi de böyle bir hikaye işte…
Seviyoruz heyecanı, araştırmayı, yolculuk etmeyi, aramayı bulamamayı, isyan etmeyi, drama yapmayı… 🙂
Ama içimizde bir yerlerde de biliyoruz ya yanıtın nerede olduğunu…
Seven de sevilen de, seçen de seçilen de, kuyruğunu bırakabilecek o irade de ve aradığımız her ne varsa hepsi bizde…
Aradığın yanıtlar için arada aynaya bakmayı unutma ey yolcu. Sonrasında yine aramaya devam et, taa ki kavuşmaya hazır olana dek kendinle…
Ne yaparsın ki… Oyun böyle… 🙂
Foto: @kathrinfederer.ch
