Para meselesi çok önemli.
“Para sevgidir, ben parayım, ben para mıknatısıyım” demek de güzel.
Ama “spiritüel insanların para ve lüksle ilişkisi olmamalı” şeklinde bir inanç var.
Bunu eski hayatlarda edilen yoksulluk yeminlerine bağlayanlar da var, dinlerin yoksulları ahiretteki bollukla oyalamasıyla, ya da paranın insanı ruhsallıktan uzaklaştıracağı kalıbıyla açıklayanlar da var.
Nedeni her neyse, para ve ruhsallık beraber olmaz zannediyorlar.
Steve Rother Louise Hay’in arabasını görünce, “Louise” demiş, “özel bir soru ama, bu araba çok mu pahalı?”. Louise Hay cevap vermiş, “evet Steve, çok pahalı ve ben buna değerim.”
Reenkarnasyon konusunda katılmasam da, ruhsal olarak çok derin olan Ender Saraç’ın özel sohbetlerinde söylediği gibi “paranın artık iyi insanlarda olma zamanı geldi”.
Parayı ve aracı olduğu lüks ve konforu en çok hak edenler, bu dünyada evrensel yasalara göre yaşamaya çalışanlar ve, sevgiyi, ışığı, barışı ve huzuru seçenlerdir.
Lüks ve konfor satın alacak paranız hep olsun.
Eğlenin.
Parayı, lüksü ve konforu ruhsal yönetin.
Bol bahşiş bırakın, yanınızda çalışanlara çok maaş verin. Bereketi dağıtarak güçlendirin.
En konforlu, en lüks yerlerde meditasyon yapın, en güzel, en lezzetli, en keyifli, en eğlenceli her şey sizin olsun.
Emin olun, bütün diğer insanlar arasında, bunları en çok siz hak ediyorsunuz.
Madem kendinizi yenmeye çalışıyorsunuz, insanlara ve insanlığa hizmettesiniz, madem Tanrı’ya ulaşmaya çalışıyorsunuz, hatta öykünüyorsunuz, Tanrı kadar bollukta olun.
Ruhsallık yoksunluktan kurtulmak demek, yoksulluk demek değil.
Ruhsallık neşe demek ve neşe canınızın istediğini yapabilmektir… 🙂
