“Hiçbir şey olmadığımı gördüğümde bu, hikmettir. Her şey olduğumu gördüğümde bu, sevgidir. Hayatım bu ikisi arasında gidip gelmekten ibarettir” diyor, Nisargadatta Maharaj.
Ana rahmine düştügümüz an’dan itibaren aslında bir boşluğun içinde o boşlugu doldurmak üzere yol alıyoruzdur. Genişledikçe dolan boşluk ile oluşan algımız Hepliktir. İlk varoluşumuza göre gittikce esneyen ve genisleyen bir alanda devasa bir boşlugu kaplayan varlık deneyimine açılırız.
Boşluk tumuyle doldugunda ve bir alan kalmadığında ise çok daha büyük bir boşluğun içine doğarız. Bunun adı dünyadır. Içine doğduğumuz dünyanın boşluk deneyimi ile hiçlik algısına açılırız. Büyüyen bedenlerimizin ve aynı büyüme ile uyumlu olmayan bilincimizin çelişik hali heplik deneyimimizi unutmaya ve zihinlerimizi hiçlik algısında tutmaya sebep olur.
Yaşam sürecinde kurduğumuz ilişkiler genelde boşluk doldurmak üzere seyreder. Birbirimizin hayatında boşlukları gözetler dururuz. Rahimdeki sınırlı alan deneyimi ile potansiyelimiz olan daha büyük bir boşluğa açılma, genişleme ve yayılma deneyimini kaçırırız. Çekirdek ilişkiler üzerinden heplik hatıramızın canlanmasını bekleriz. Hatıraya bağlanamadığımızda ise bedenimizdeki boşlukları doldurma çabasına gireriz. Bundan en çok muzdarip olan genelde midemiz veya genital organlarımız olur.
Koşullanmalarla sınırlanan zihnin tüm sınırlılıklardan özgürleşip dünya rahminin içini doldurması ve her şey olduğu gerçegine uyanması ile geriye tek bir deneyim kalır. Sevgi.
Boşluk, sanıldığı gibi bir korku değildir. Korku, boşluğu dolduramamaktan gelir. Kaygıyla oluşan çaba ise, zihnimizde yer eden kalabalık düşüncelere ve bilinçsizce oluşan “alan ihlallerine” sebebiyet verir.
Boşluk deneyimimizin içinde olan herşey ve hiçbir şey olma hali hepimiz için tanıdık ve bildiktir. Ana rahmindeki heplik bilgisini bilince çıkardığımızda dünya rahmindeki hiçlik bilgisi ile uyumlu hale gelir.
Bu senin Sevginin hikmetini görmen ve aynı zaman da hikmetle sevgiyi deneyimlemen manasına gelir.
Not: Varlık, bilgi ve değer üzerine tam ve bütün bir bilgiye ulaşılmasına hikmet (bilgelik) denir.
