Bana sık sık “deja vu” yani “ben bu anı daha önce yaşadım” durumu ile ilgili ne düşündüğüm sorulur. Şimdi size kendi içsel teorimi sunuyorum bu konuyla ilgili. Belki biraz fantastik gelecek ama ben bir kere geliyoruz şu dünyaya sözünün doğru bir önerme olduğunu düşünmemeye başladım. Bu reenkarnasyon ile alakalı değil; bu benim Hasan Çeliktaş olarak ilk hayatım değil bundan bahsediyorum…
Kitapevlerinde ölüm ve ötesiyle ilgili bugüne kadar gördüğüm en yüksek bilgileri içeren kitap “Tanrı ile Sohbet: 4. Cilt”tir ve orada şunu yazar özetle: “Siz ölümü yaşadığınızda tüm evren durur ve sizin şu soruya yanıtınızı bekler: Tamam mı, devam mı, yoksa bir bölümden yeniden başlamak mı?” Bunu bilgisayar oyunlarından anlatırsam: Restart level, next level, reload. Yani mesela siz “Angry Birds” oynuyorsunuz. O bölümü tek yıldızla geçebildiniz, ama ilerleyebilmek için daha çok yıldıza ihtiyacınız var, ne yaparsınız? O bölümü yeniden oynarsınız değil mi? İşte ben “Hasan Çeliktaş” olarak istediğim skoru tutturamadıysam, senaryoyu yeniden oynayabilirim anlamına geliyor bu veya arkadaş ben artık tamamladım bu karakteri sonraki karaktere ilerleyeyim artık diyebilirim, veya “18 yaşından itibaren yeniden başlamak istiyorum” da diyebilirim…
Çok mu fantastik geldi. Hani kitaplar vardır ya, mesela gelirsiniz sayfa 38’e der ki: Bir kapının önündesin, içeri gireceksen 68. sayfaya atla, girmeyeceksen sayfa 79’dan devam et. Her seferinde de farklı bir macera yaşamış olursunuz bu kitaplarda. Eee finale ulaştınız, peki ya o kapıdan girseydim ne olurdu diye merak ettiniz, sayfa 38’e geri dönüp yeniden başlayabilirsiniz. Yaşayabileceğiniz her şey kitabın içinde mevcuttur bu arada, siz sadece okur olarak seçimi yapar deneyimi yaşarsınız. Bu kitaplar en fazla 200 sayfalıktır. Ama evrensel senaryoda büyüklük sonsuzlukla ifade bulur. Bir ruhun yolculuğu, sonsuz büyüklükte bir kitaba benzer. Her bir yaşam da bu kitabın bir bölümüdür. Her bölümde de sayısız seçenekler vardır. Yani Hasan Çeliktaş, sonsuz ruh kitabının sadece bir bölümü… Pandülüme göre ben daha önce Hasan Çeliktaş’ı 3 kere daha yaşamışım, 2 kere de senaryonun ortasından girip devam etmişim. Yani Hasan Çeliktaş olarak 5 kez varolmuşum. Ruh kitabının bu bölümünde 5 kez hareket etmişim. Bu, bu seviyeyi 6. okuyuşum. Yepyeni seçimlerle… Ama bazen daha önce okuduğum bir bölüme denk gelebiliyorum ve evet ya, ben bunu hatırlıyorum diyorum. Aha da buna “Deja Vu” deniyor. 🙂
Yalnız yazarken bile beynim yandı, abovvv dedim teorime. Ama işin açığı ben bunun böyle olduğunu hissediyorum ve hatta henüz beynimin algılayamayacağı nice şeyler mümkün. Sonsuz bir evren ve sonsuz ötesi bir ruhtan bahsediyoruz. Her şey ama her şey sınırsızca ve sonsuzluk boyutlarında mümkün… 🙂
