”Biz Dünyalıyız, biz Dünyayız, biz Evreniz, biz Kâinatız. Bir avuç gözüken kalbin içine sığan tüm kâinatlardan çok daha büyük, daha bilge, daha aşık bir gönülüz. Bu ne ilk yangınımız ne de son…
Ateşler içinde kavrulacağız, adı bazen aşk olacak, bazen kor.
Sular altında kalacağız, adı bazen rahmet olacak bazen sel.
Her bir zorluk, bir zelzele yaratacak içimizde.
Adı bazen dönüşüm olacak, bazen deprem.
Karşılaşılan her şeye rağmen yürümeye, harekete devam edeceğiz. Çünkü sonsuzluktan beri, sonsuza kadar bunu yapıyor olacağız. Her adımda temizleneceğiz.
Evet yanacağız, evet fırtınalar esecek, rüzgâr alıp götürecek yananları, sonra geri getirecek yemyeşil tohumlarını ve canın suyunu.
Her bir adımda yeniden yeşereceğiz. Tâ ki son nokta olan başlangıca gelene kadar. Yeniden yeniden başlayacak hayat orda ölürken. Ve bu her an oluyor olacak. Zaten olmuş, ilerde olacak, şimdi oluyor olacak.”