İzindeydik… İznimiz bitti, şimdi sorumluluğumuzu yerine getirme vakti…
Anıyorduk… Şimdi anda o yüce bilinci yaşamanın vakti…
Resmini kalbimizin üzerinde taşıyorduk… Şimdi o resmi , kalbimizle bir edip hale yansıtmanın vakti…
Dilimizde hep söyledik… Şimdi dilimizdekini bedenlendirmenin vakti…
Mirasına sahip çıktık… Şimdi o mirasın özünü derinden kavrayıp, hayata geçirmenin vakti…
Seni görmeden çok sevdik… Şimdi o halde varoluşun altındaki o derin sevgiyi görüp, yaşamanın vakti… Tıpkı senin görüp yaşadığın gibi…
Yeniden gel diye dua ettik… Şimdi o duayla damarlarımızda gezinen seni uyandırma vakti…
“Yurtta Sulh, Cihanda Sulh” dedin duvarlarımıza yazdık… Şimdi o sulh için, birlikte, elele emek vermenin vakti…
Ve de bize ruhun seçkinliğini gösterdin, edebi adabı hatırlattın, tüm bu zorlukların içinde yüzde gülümsemeni kaybetmeden, keyif de alarak yaşanabileceğini gösterdin… Şimdi hayatın içindeki adımlarımızı bu yüce bilgelikten feyz alarak atmanın tam da vakti…
İyi ki varsın… İyi ki varsın… İyi ki varsın…
Ve de iyi ki bizim Atamızsın. 🙂
