Erkekler sevişmeyi bilmezler, ama kadınlar da bilmezler.
Çünkü öğrendikleri aptal arz-talep yaklaşımı nedeniyle, erkekler kadınları dokunarak sevmeyi bilmez, kadınlar erkekleri dokunarak sevmekten çekinir.
Sevişmek, karşılıklı sevmek, ve karşılıklı sevilmektir.
Tanrının tanrıçaya, tanrıçanın tanrıya hizmetidir.
Sevişmek, bedenlerin değil, zihinlerin de değil, ruhların birleşmesidir.
Karşılıklı şefkat ve özendir.
Ve seks asla, sevişmek değildir.
Bedenin beklentisi çok basittir.
İnsanların çoğu kendi kendilerine çabalarla, partnerli deneyimler kadar bedensel tatmin yaratabilirler.
Aslında kadim kural, üç kendi kendine deneyimin, bir partnerli deneyime eşit tatmin yarattığıdır, ama bu başka yazıya…
Partnerli ya da yalnız bedenin beklentisinde, zihin de vardır, zihnin yönlendirmesi ve yardımı vardır, ama mesele sadece bedene dönük bir deşarj arayışıdır.
En ilkel cinsellik budur, ama yine de hiç yoktan iyidir.
Sekste şehvet olur, ve olmalıdır.
Bilinenin aksine, şehvet bedensel değildir, zihinseldir.
Erkeklerin zihinleri genellikle sadece görsel, bazen işitsel, kadınların zihinleri, beş duyunun tamamıyla uyarılır.
Bütün fanteziler, fetişler, özel duyarlılıklar, ortam ya da 5 duyu beklentileri zihinsel olduğu için, şehvet için çaba da zihinseldir.
Zihin, şehvetsiz cinsellikten tatmin olmaz.
Ama bedenin ilkel güdüleri de, zihin egemen şehvet de, hep bir yarım kalmışlık hissi yaratır.
Çünkü ruh deneyime katılmamıştır.
Ve ruhun olmadığı cinsellik, hep eksiktir, bununla yetindiklerini zannedenler de bu yüzden hep eksiktir.
Cinsellikte sevgi olsa tam süper olur, ama şart değil, velakin, saygı şart.
Diğer taraftan, eğer saygı varsa, o deneyim basit bir seksten ve doyum arayışından, sevişmeye dönüşür.
Çünkü saygı, yanında özen ve şefkati de getirir.
Özen ve şefkat, yanlarında dokunuşlarla karşılıklı sevmeyi ve sevilmeyi getirir.
Ve insanlar, sevmenin, sevilmenin, ve sevişmenin, hem huzurunu ve sükunetini, hem heyecan ve coşkusunu beraber deneyimlerler.
Sevişmek ve seks arasındaki temel fark, sevişmenin başında ve sonunda şefkat olmasıdır.
Şehvet, şefkat parantezinde, gerekli ama geçici bir aşamadır.
Aslolan, sevmek ve sevilmektir.
Erkeklerin de, kadınların da, eşcinsellerin de, birbirlerini şefkatli dokunuşlarla karşılayıp, özenle uğurlayacakları, sevmeli ve sevilmeli sevişmelerin değerini anlamakta buluşalım…
