göktaşları atmosfere girer ve kayar suda taşlar misali gökyüzünde,
öyle hızlı gider ki sanırsın yıldız kaymakta bu parlak gecede,
sen benim ruhumun göktaşı oldun hep ruhuma girdiğin ilk gece
taş bile olsan ne gam, kayan yıldız etkisi yarattın şu yaralı kalbimde
öyle hızlı girdin ki hayatıma tıpkı çıkışın gibi,
gördüm seni birkaç saniye sanki kayan yıldız gibi,
güzelliğin herşeye bedeldi aniden çıkıp gitsen bile,
seni hatırladığım her an bir umutla bakarım gökyüzüne sanki tekrar görecem gibi
benim kalbim atmosfer gibi biliyorum herkese açık,
taşlar ifade bulur gönlümde kazanır yıldızımsı parlaklık,
taşlar taş olsa da severim ben onları kalbimdeki anlamlarından,
artık istiyorum atmosferimde kalsın birisi, bitsin bu yıldızcılık
kayan yıldızlar hep düşerler gökten yere,
oluştururlar kraterler varolurlar dünyanın içinde,
sen de düştün emin ol gökten yere sessizce,
düştüğün yerdeki krateri sevgiyle saklıyorum, o benim içimde
biliyorum sanmaktasın kendini hissiz, soğuk, umutsuz bir taş
umut etmektesin herşeyi, ama inançsızlıktan gözlerin dolu yaş
yıldızlarda aslında senle aynı özünde lütfen bunu gör,
yer açtım omzumda sana sarılmak için alabilir sadece bir baş
sana sarılmak için daha ne kadar bakacam o kratere,
aslında zaten içimdesin sen benim ama dokunamam halen ben o güzele,
lütfen aç gözlerini biliyorum çok sert çarptın yüzüme,
ama kapatırsan onları hep nasıl tadarız bu hayatı birlikte
biliyorum yağıyor gökyüzünden binlerce taş, girmekteler atmosfere
daha gelecek binlercesi çarpacaklar hızla yüzüme,
ama ben bekliyorum halen isteyerek seni,
binlerce taş olsa bile yüzümde, özenle saklıyorum halen bendeki bedeni
olmuyor işte biliyorum yapabilecek birşey yok,
hayat bu oluyor bazen istemesen de seçenek çok,
ben kendime kızarak halen seçiyorum bendeki seni,
nolacak bilmiyorum ama bu halime de oluyor deli
bu hayatta olmasa bile bekleyebilirim bir diğerini napabilirim bilemiyorum artık,
dengesizin teki oldum çıktım, bitsin bu içimdeki ayrılık,
sen gökyüzündeki muhteşem kayan yıldızdın benim için,
şimdi içimdesin tüm herşeyinle ama isyan ettiriyor bendeki bu yalnızlık
yaza yaza bitmez bu satırlar asla biliyorum,
sanırım bu sefer olmayacak bunu istemesem de kabulleniyorum,
dünya bu işte döner her an böyle,
her dünya binlerce krater taşır kalbinin ta içinde
sen hep taşıyacağım parlak taş olacaksın en derin krater gönlümde,
başka kraterler açılacak onlarla da yaşayacağım bedenimde,
her bir ayrı özeldir benim için parlamıştır gökyüzümde,
sen hep o ilk göründüğün anla varoldun, varolacaksın, varsın kalbimde
bu sana yazdığım son satırlar muhtemelen biliyorum,
ne kadar zor olsa da sensizliği kabulleniyorum,
dünyam dönmeye devam ediyor bunu biliyorum,
senin varlığını sonunda ne olsa da hep çok seviyorum
