Yanıp Tutuşmak
Şimdi kendin için yanıp tutuşmaya, kendine hasretle kavuşmaya, kendi cennetine ulaşmaya, kendi zihninin ve bedeninin sınırlarını aşıp “ben her yerdeyim” demeye hazır mısın ? Hadi şimdi seçim yap ve katıl kervana, Gün Aydın olsun. Kenan Rıfai der ki; Esasında aşk, aşık ve maşuk diye ayrılıklar…
Aşk ve Arzu
Aşk, bu illüzyon evreninde şüphe götürmeyen tek gerçek. Hem korktuğumuz hem kaçtığımız hem de içten içe çekildiğimiz ve nihayetinde eve dönüş yolculuğunda mutlaka uğramak durumunda olduğumuz tek halet-i ruhiye. Aşk halinin ödevleri vardır. Bu halden kurtulmak değil, bu hali inkar edip başka şeylerle zihni oyalamak…
Ekrem Kahraman ile Yaratıcılık, Sanat ve Yaşam Hakkında…
Çok üretken, çok renkli, derya deniz bir sanatçı Ekrem Kahraman. Muhabbetine de gerçekten doyum olmuyor. Kapısından içeri adım attığım anda başlayan muhabbet, saatlerce sürdü ve “Sonsuz Muhabbetler”de sizleri bu muhabbete konuk ediyoruz.
Hattat Hasan Çelebi ile Kutsal Yazı Sanatı Hat Üzerine Bir Muhabbet
Ne okul var, ne de kalem bulunduğunuz yerde… Yalnızca yüreğinizde bir aşk var. Köyün camiindeki yazılara aşık olarak başlayan bu aşk, sizi tüm dünyada hat sanatının yeniden uyanışına götüren büyük bir hikayeye dönüşüyor. Küçük bir kıvılcım bu kutsal yazı sanatını alevlendiriyor. Hat sanatının üstadı, hizmetkarı…
Ağrı Dağı ile Kavuşum
(26-30 Temmuz Seyrüsefer / Ağrı Dağı’nın ardından…) Dağlar mucizelerini ancak kendi büyüsüne kapılanlara açar. Bu büyüye kapılmayanlar için dağlara tırmanmak tam bir çılgınlıktır. Hakikati arayan tutkulu aşıklar için yapılan her yolculuk kutsaldır çünkü niyet kendi içinde bir eşik aşmaktır. Dağlara yolculukta ise bambaşka bir sihir,…
Ruhsallık mı, Kurgusallık mı?
Uzun yıllardan beri “ruhsal” başlığı altında toplanabilecek konular hakkında araştırmalar yaptım. Bir sürü şey okudum, bir sürü şey dinledim ve izledim, bir sürü deneyim yaşadım, bir sürü insanla tanıştım, bir sürü şey yazdım, bir sürü şey anlattım, bir sürü eğitim verdim… Bütün bunların sonunda ulaştığım…
Şüphesiz ve Emin Olan Sen
Doğduğunda sana konulmuş olan isminden hiç şüpheye düşer misin? Biri sana “adın nedir” diye sorduğunda cevap verirken zihnin nasıldır? Berrak, kesin ve net midir? Şüphesiz ve emin midir? O halde kim olduğun konusunda seni şüpheye düşüren nedir? Kendini bulma yolculuğunda sana “Ben Kimim? ” sorusunu…
Lâ tahzen! (Üzülme!)
Lâ tahzen! (Üzülme!) İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme! Rahman: (C.C), “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı? O halde ne diye üzülürsün ey can? Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan; Gece gibi kapkaranlık nefsini yak! “Derdim var” diyorsun; Dert insanı Hakk’a götüren Burak’tır; Yusuf’u hatırla. Dert nerede ise…
Unutma
Unutma; hayatın içine kaptırıp gittiğinde kendini unutma, hatırla. Ruhuna dokunduğun tek bir an bile olsa unutma, hatırla. Dünyanın tüm nimetleri, tüm insanları senden seni uzaklaşacak bir sürü oyun, hediye, övgü, mal mülkle seni çekmeye çalışsa dahi unutma sen bunların hiçbiri değilsin, Sen saf ruhsun, özgün,…
Titreşimsel Zehirlenme
Titreşimsel alandan baktığınızda her hangi bir hastalık sonrasında bedende bu tam bir iyileşme ile sonuçlanmamışsa o titreşimi çok uzun yıllar sonra bile alanda görebilirsiniz. Bu olağandır. Batı tıbbı hasta değil hastalıkla ilgilendiğinden bedenin semptomlarını ortadan kaldırmak batı tıbbı açısından iyileşme sayılır. Oysa titreşimsel açıdan gerçek…
Arama, Bulamayacaksın
Arama, bulamayacaksın Tuttum sanacak, tutamayacaksın. Tattım sanıp tadamayacaksın. Yorulmadın mı, kendini kandırmaktan. Ne bulunacak bir şey, ne de aranacak bir şey var. Tam olması gerektiği yerdesin ve yerdeydin, hep. Ulaşılabilecek bir yerde değilim. Hele ki dokunabileceğin hiçbir yerde değilim. Doğadayım, bir müzik notasında, kulağında, dilinde,…
Sanduka
Önceleri bilmez insan insanlığını, insanlığının himmetini. Yaşadığı dünyanın gerçekliği öyle bir sarıp sarmalar ki onu, gittikçe kendi gerçekliğine yabancılaşır. Aradaki uçurum öyle bir artar ki, tam uçurumun kıyısında ki arafta kendi gerçekliğini sorgulamaya başlar. Ne zaman ve nerde bırakmıştır en son kendi öz varlığını? Ne…
Sana Sundum Elim…
Bir opera temsilindeyim. 21. yüzyılda İstanbul’da… Seyrettiğim eser, 13. yüzyıldan aktarılmış bir bilgeliğin destansı bir vücut buluşu adeta. Karşımdaki sahnede ölüme bakıyorum… İnsanlığın ölümüne… Ruhların, canların teslimine… Sensin kerim sensin rahim Allah sana sundum elim Senden artık yoktur emim Allah sana sundum elim… Kesilmeyen alkışlarla arttıkça…
Yarım Ay
Ecel bekleme süresi demektir. Bekleme süresi dolduğunda ve o vakit geldiğinde ne bir an ileri, ne de bir an geri alınabilir. Vakit donüş vaktidir, “ölüm” tüm sebepleri içinde barındıran kocaman bir bahanedir. Bazen yaradılışın şifrelerini çözer insan, sırra vasıl olur. Nice alemleri, galaksileri, sonsuz evrenleri…
Kendimden Kendime…
Daha önceleri söylüyordum yine ama şimdi daha da eminim. Yazdığım yazılar kendimden kendime. Yaptığım soru cevap muhabbetleri kendimden kendime. Kurduğum iletişimler kendimden kendime. Aldığım nefes de kendimden kendime. İçime dışarıdan hava çekip, sonra dışarı hava mı veriyorum zannediyorum. Okyanustaki balık, okyanustan ayrı mı ki? Dünya…
Sen Gerçekten Kimsin?
Sen kimsin? Kim olduğunu sanıyorsun? Kim? Kim? Kim? Sahip oldukların mı? Evlerin mi, arabaların mı, paran mı, eşin mi, kariyerin mi, çocukların mı; yoksa bilgin mi, makamın mı, bedenin mi, şanın mı, şöhretin mi, sosyal medyadaki takipçilerin mi? Bunlar mısın sen? Öyle olduğunu zannedip de…
Eğer…
Eğer, bir bütünün ayrılmaz parçası olduğunu hissediyorsan, Ve o bütünün görünenin ötesinde olduğunu… Eğer, başkasında kendini, kendini başkasında görüyorsan, Ve sen de dahil hepinizin aynı kaynaktan geldiğini… Eğer, izlediğin bir çocukta güzelliği görüyorsan, Ve o güzelliğin aslında sende olduğunu… Eğer, renklerin seni…
Gönül Dostlarına Merhaba…
Hz. PİR’in aşk ve sevgi okyanusunda buluşan güzel insanlara merhaba… Merhaba onun mühibbanı olan tertemiz arınmış canlara, can yunuslarına… Hz. PİR’in feryadına kulak kabartanlara, yokluk teknesiyle(beden), vuslat okyanusuna kürek çekenlere, bu uzun tekamül macerasında, neşe ve sevinç zırhı giyenlere, cesaret kılıcı kuşananlara, muhabbet kalkanıyla bütün…
Heplik ve Hiçlik
“Hiçbir şey olmadığımı gördüğümde bu, hikmettir. Her şey olduğumu gördüğümde bu, sevgidir. Hayatım bu ikisi arasında gidip gelmekten ibarettir” diyor, Nisargadatta Maharaj. Ana rahmine düştügümüz an’dan itibaren aslında bir boşluğun içinde o boşlugu doldurmak üzere yol alıyoruzdur. Genişledikçe dolan boşluk ile oluşan algımız Hepliktir. İlk…
