Toksik pozitiflik, kişinin içinden geçtiği sıkıntılı hayat deneyimleri ve yaşadığı zorlu duygusal durumlar karşısında yarattığı sanal iyimserlikle hep olumlu düşünceler içinde kalma baskısıdır.
Hayat tüm renkleri ve çeşitliliği ile bir bütündür. Hayatı olduğu gibi kabul etmek ve getirdiği her durum karşısında duygu ve düşünce akışına belli bir mesafeden tanık olarak kalabilmek aydınlanmadır.
Hayatın daha kaba ve zorlu enerjilerini yok sayıp, onlardan kaçarak yaratılan suni bir iyimserlik; insanın kendisini zehirleyen ve dışarıya gerçekçi gelmeyen, uyum sorunları yaratan bir zihin sağlığı sorunsalıdır.
İnsan olmanın getirdiği ve normalde doğal olan duyguları hissetmeye izin vermek, olayların getirileri ile duygusal olarak başa çıkmayı sağlayabilmek gerçek bir yaşam ustalığıdır.
Toksik pozitiflik; insanlar herhangi bir şey hakkında olumsuz düşüncelerden kaçınılması gerektiğine inandıklarında ortaya çıkar ve bu sıklıkla modern çağın ruhsal yaklaşım deformasyonudur.
İnsan hayatında doğal olan yükseliş ve düşüş döngülerinin getirdiği öğretiler, bilinç zenginliğidir. Ancak pozitifliğin zorbalığı olarak da bilinen “toksik pozitiflik”, gerçeklik olumsuz olsa bile her zaman pozitif hissetme gereksinimi yarattığından, bu kazanımların önünde önemli bir engeldir.
Olumluluk zorunluluğu kültürünü edinmiş ve mutlak bir şekilde neşeli ve olumlu hissetme baskı ve eğilimine girmiş olan insanlar, “Hakikat” ile tanışmadıkları sürece bu suni mental yapı içinde teselli bularak kendilerini zehirlemeye devam edeceklerdir.
