Ses, Nefes ve Sessizlik
İnsan, insanın aynası. “Kendimi bir diğerinde seyredebilmek ne büyük bir zevk.. Bende kendini görebilene pırıl pırıl bir ayna olmak ise...
Nefes koçu. Tutkulu bir yoga öğrencisi. Yolun kendisine aşık. Çok okur, çok yazar, çok deneyimler, çok paylaşır. Rehberlik yolunda yumuşaklıkla öğrenmeyi ve paylaşmayı öğrendiği için huzurlu. Kendine ve insana dokunmanın hazzını erkenden keşfettiği içinse çok şanslı... Bugünlerde kendini spiritüel transformatör gibi hissediyor; aldığı tüm eğitimler, katıldığı tüm inzivalar, okuduğu yüzlerce kitap, yaşadığı binlerce farkındalık deneyimi... bunların hepsi gerçek bilgiye dönüşmek üzere kaleminin ucunda.
İnsan, insanın aynası. “Kendimi bir diğerinde seyredebilmek ne büyük bir zevk.. Bende kendini görebilene pırıl pırıl bir ayna olmak ise...
Bu ramazan benim için çok özel. Hayatımda yıllar sonra ilk kez evimde, kendimle başbaşayım. Bütüne hizmet etmek üzere kendi işimi...
Ben hiç aheste olamadım. Acele acele yapardım sahilde yürüyüşü bile. İnsanlar “tadını çıkar” dedikçe ben daha çok acele ederdim. Tadını...
Ben çok çalıştım, çok öğrendim, çok hatırladım ama “O bir tek ve en çok beni sevsin”. Ben ne acılar yaşadım...
Konya’dan yüksek hızlı trenle İstanbul’a döndüm. Geçtiğimiz üç gün boyunca Şeb’i Arus’u, orada binlerce aşıkla beraber deneyimlemiş, bir ömür boyu...
Ben özledim. Onu ilk kez 2 ay önce yogaya başladığımda gördüm. Çok yakışıklıydı aslında ama hissettiklerim tam olarak fiziksel bir...
Efes Antik Kenti’nde, sıcaklığın 40 dereceden fazla hissedildiği o aşırı sıcak günde, antik tiyatronun içindeki yüksek merdivenlere oturmuş takıntılı bir...